Güneş mitolojide daima koruyan gözeten gözleyen tanrı kavramıyla eş tutulmuştur. İngiliz araştırmacı James Chuchward’ın 1880 li yıllarda Tibet’te bulunduğu sıralarda karşılaştığı Mu tabletlerindeki sembolleri çözmesine kadar olan dönemde, mitolojik kaynaklarda Güneş pek çok kültürlerin kiminde eril kiminde dişil tanrı olarak yer almıştır. Mu tabletlerinin bulunmasıyla birlikte anlaşılmıştır ki Güneş Mu’da ilk olarak ortaya çıkan tek tanrı kavramının sembolüdür. Güneşe Ra ismi verilmiş, Mu İmparatorluğuna da Güneşin oğlu anlamına gelen Ra Mu denmiştir.
Güneşin kadim zamanlardan bugüne mitolojik ve astrolojik sembolü bir dairenin tam ortasında yer alan noktadır. Bu sembolün anlamını pek çok kaynakta araştırdığımda ve büyükbabamın Yaradan’ı tanımlama biçimiyle birleştirdiğimde gördüm ki, dairenin ortasındaki nokta insanı, dünyayı, evreni, cosmozu yani yaratılmış olan her şeyi, daire ise yaradanı, tanrıyı sembolize etmektedir. Yaradanı daire olarak yaradılanı nokta olarak sembolleştirdiğimizde dairenin her noktası her yönden, noktanın yani yaradılanın hepsini her yönünden görmekte, gözetmekte ve korumaktadır. Daire ve içindeki nokta aynı zamanda Yaradanı ve insanı bütünün içinde sembolize ettiği için, Bir olma, Birlik kavramının da temelini oluşturmaktadır.
Mu uygarlığında Tanrının Güneşle tanımlanmasının nedeni ise, Tanrı tanımlanamaz, çok güçlü, yüce ve ulaşılamaz yaratıcı ve koruyucudur. O dönemde en ulaşılamaz, hayat veren, aydınlatan varlık Güneş olduğu için insanlara anlatılabilecek en uygun sembol olarak Güneş örneği verilmiştir. Tarihsel kaynaklar Mu’dan ayrılanların kurduğu Atlantis kolonisinde rahiplerin dini yozlaştırmalarını önlemek amacıyla Mu’da doğup büyüyen Osiris’in Atlantis’e giderek bilgelik okulları aracılığıyla tek tanrı kavramını yerleştirdiğini, zaman içinde Mu ve Atlantis’in tufan sonucu sulara gömülmesi sürecinde, rahipler aracılığıyla Ra-tek tanrı dininin diğer uygarlıklara yayıldığını vurguluyor. Pek çok ezoterik öğretide ve inanç sistemlerinde yer alan Ra, Rab, Rahman, Rahim gibi kavramların kökeninde, var olduğu kesin olan ve bilinen ama tanımlanamayan, ulaşılamayan, koruyan, gözeten tek yaratıcı vardır.
Günümüze değin geçen binyıllar içerisinde insanların, uygarlıklarının ve inanç sistemlerinin çoğalmasıyla birlikte Güneş ile sembolize edilen tanrıya farklı isimler ve anlamlar da yüklenmiştir. Mısır’da Ra, Osiris, Amon Ra, Atum, Horus, Helius, Mendes, Hint inancında Balarama, İndra, Pushan, Surya, Vishnu, Savitri, Eski Yunan’da Barsav-Perseus, Dianus, Dynonisos, Apollo, Adonis, Asklepios, Maya ve İnka’da Itzamna, Kukulkan, Inti, gibi.
Münevver Maya Çetiner
Nisan 2009-Ankara
